Czas na umysł 4.0. Sztuczna Inteligencja
Ogólnopolska Konferencja Kognitywistyczna
10 marca 2022
Sesja Mistrzów
Centrum Transferu Wiedzy KUL – CTW-114
- Otwarcie konferencji
prof. Marek Lechniak, Dziekan Wydziału Filozofii KUL
Wykłady
spotkanie prowadzi Łucja Mazurek
- 10:00 Prof. Robert Trypuz – Jakiej sztucznej inteligencji możemy się obawiać?
- 11:00 Prof. Krystyna Rymarczyk – Emocjonalne oblicze sztucznej inteligencji
Jakiej sztucznej inteligencji możemy się obawiać?
Od dziesięciu lat mamy do czynienia z nową rewolucją technologiczną – rewolucją w dziedzinie sztucznej inteligencji. Andrew Ng porównuje obecny wpływ sztucznej inteligencji na nasze życie ze zmianami społecznymi jakie dokonały się w świecie w XX w. dzięki elektryczności. Niektórych z nas może to porównanie zdziwić, wszak nie często, o ile w ogóle, spotykamy w codziennym życiu roboty i inne inteligentne artefakty rodem z filmów science-fiction. Warto więc wyjaśnić, że sztuczna inteligencja, o której tu mowa to głównie programy komputerowe, czyli sposoby rozwiązywania problemów zapisane w języku zrozumiałym dla komputera. Oczywiście nie wszystkie programy komputerowe można nazywać inteligentnymi, lecz tylko te, które mają na celu „automatyzację procesu myślowego standardowo wykonywanego przez ludzi”. Mamy więc tu programy, które rozpoznają osoby, dokonują streszczenia tekstów, rozpoznają autorstwo dzieł artystycznych (zarówno tekstów jak i obrazów) i same tworzą dzieła artystyczne, prowadzą samodzielnie pojazdy, proponują muzykę odpowiedną dla naszego gustu, a nawet tworzą profile psychologiczne. Celem naszego wykładu będzie pokazanie, że sztuczne inteligencja jest GPT (generał purpose technology), a zasięg i sposób jej oddziaływania nie jest i nie może być całkowicie kontrolowany przez jej twórców. Omówimy kilka wybranych obszarów życia społecznego, w których obecność tej nowej technologii wywiera lub wywierać będzie potencjalnie niekorzystny wpływ na życie człowieka.
Emocjonalne oblicze sztucznej inteligencji
W ostatnich dziesięcioleciach odkrycia neuronauki i psychologii dotyczące emocji, w coraz większym stopniu przyciągają uwagę wielu badaczy zajmujących się informatyką i sztuczną inteligencją. W oparciu o wyniki badań dotyczących ekspresji emocji poprzez mimikę, głos czy gestykulację opracowano wiele systemów do rozpoznawania ludzkich emocji. Systemy te znajdują szerokie zastosowanie zarówno w rozrywce, medycynie jak i edukacji. Przykładem mogą być tu roboty, które mają pomóc dzieciom z zaburzeniami autystycznymi na bezpieczne wejście w interakcję społeczną, czy humanoidy wykorzystywane w domach opieki. Oczywiście każdy z nas zadają sobie pytanie, czy roboty kiedykolwiek będą naprawdę odczuwały i okazywały empatię, zdolność przypisaną ludziom ? Według niektórych, jeśli przyjmiemy, że empatia to zdolność oparta na przetwarzaniu danych, wydaje się to możliwe. W trakcie wykładu przedstawione zostaną wyniki badań EMG dotyczące ekspresji mimicznych oraz ich wykorzystanie w obszarze sztucznej inteligencji.